Atchevo eta prezhde ne znala (Iolanta's arioso)

Libretto/Lyrics/Text/Testo:

IOLANTA
Nyet, nichevo ne nado...
V samom dele ustala ja.
Narvite mne cvetov, ja budu ikh perebirat'
I zapakh prohladnykh,
nezhnykh lepestkov byt'
mozhet dast pokoj...
Vsju `etu noch' bez sna ja provela.

(Brigitta, Laura i
prisluzhnicy ukhodiat)

Neuzheli glaza dany za tem,
shtob tolko plakat'?
Skazhi mne, Marta!

Ariozo

(s bol'shim chuvstvom)

Otchego `eto prezhde ne znala
Ni toski ja ni gorja, ni slez,
I vse dni protekali, byvalo,
Sredi zvukov nebesnykh i roz?
Chut' uslyshu ja ptic shchebetan'e,
Chut' teplo ozhivit dalnij bor,
I vezde zazvuchit likovan'e,-
Ja vstupala v torzhestvennyj hor!
A teper' vse mne dnem navevaet
Neponjatnyj, glubokij uprek,
I ukory sud'be posylaet
Ptichek hor i shumiashchij potok.
Otchego `eto nochi molchan'e
I prokhlada mne stali milej?
Otchego ja kak budto rydan'ja
Slyshu tam, gde poet solovej,
Otchego?
Otchego skazhi?
Otchego? Otchego?
Skazhi, Marta?